Lampart morski może mierzyć 2,5 - 3,5 metra. Samica jest większa od samca. Waży ona 370 - 500 kg., za to samiec 270 - 330 kg. Ciało lamparta morskiego ma kształt cylindryczny, pod skórą znajduje się gruba warstwa tkanki tłuszczowej. Pysk tego zwierzęcia jest wydłużony, zęby ostre i długie. Ubarwienie zwierzęcia może być dwojakie: albo szara lub czarna sierść i jasnoszary spód albo sierść szara z czarnymi cętkami. Jego kły i siekacze ukształtowene są do chwytania i rozdzierania zdobyczy, a zęby trzonowe dobre do trzymania i cięcia ze względu na ich ostre krawędzie. Trzonowce mają guzki służące do odcedzania kryla.
Lampart morski potrafi szybko pływać, osiągając prędkość do 40 km na godzinę. Może wyskakiwać z wody na wysokość 2 metrów. Na lądzie porusza się powoli i niezgrabnie. Często można spotkać go blisko pływającej kry. Na morzu prowadzi samotny tryb życia lub, w okresie rozrodczym, żyje w rodzinach typu monogamicznego. Rodziny takie można zobaczyć odpoczywające na krach lodowych.
Lampart morski jest drapieżnikiem. Jest bardzo zwinny i skuteczny w łapaniu zdobyczy. poluje na pingwiny i foki. Co ciekawe jest jedynym fokowatym, który poluje na inne fokowate. Kryle i ryby dopełniają jego dietę. Często zaczaja się na brzegu i czeka aż ofiara wyskoczy z wody, po chwili na ogół delektuje się jej smakiem, chyba że potencjalnej ofierze uda się umkną z życiem.
Lampart morski tworzy rodzinę typu monogamicznego. Samce nie musi toczyć tak wielu walk z rywalami o względy samicy jak u innych gatunków poligamicznych. Ciąża trwa 2 miesiące. Zazwyczaj rodzi się jedno młode. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku od 3 do 4 lat. Samce zaś po 4 - 6 latach. Żyje do 20 lat.
Lamparty morskie odznaczają się dużym stopniem agresji. Nierzadko zdarza się, że atakują ludzi. Badacze obszarów antarktycznych muszą zakładać specjalne ochraniacze na pontony, aby uniknąć rozerwania ich przez te zwierzęta. W 2003 r. miał miejsce wypadek, w którym naukowiec nurkujący w pobliżu stacji badawczej został zabity przez lamparta morskiego.
